Geachte FEHACkers,
Met aandacht heb ik gelezen over uw bezorgdheid ten aanzien van het oneigelijk gebruik van klassieke voertuigen, met name de verontrustende trend om dergelijk klassieke voertuigen te gebruiken voor het woonwerk-verkeer, en niet, zoals het streven van uw vereniging is, om deze klassiekers, omringt door de nodige zorg en aandacht, te laten pronken op klassieker evenementen, onder gelijkgestemden, waarbij vooral de staat van het voeruig de boventoon voert, en waaruit menig eigenaar van een klassiek voertuig zijn uiteindelijke voldoening put.
Het verontrust mij echter, dat u, in uw streven om de ware geest van het bezitten en onderhouden van een klassieke auto of motorfiets te bevorderen ertoe neigt om voorbij te gaan aan een enkel gegeven, weliswaar misschien overduidelijk, maar toch zo duidelijk dat het aan uw welwillende aandacht zou kunnen zijn ontsnapt.
Het lijkt mij dat alle voertuigen, klassiek of anderzins, niet als doel hebben, hoe terecht ook, te worden bewonderd, maar, geheel in overeenstemming met de benaming voertuig, dienen om personen of vracht te vervoeren.
Daarom dit pleidooi om hen, die de oudere voertuigen bezitten, en deze gebruiken geheel in overeenstemming met het doel waarvoor deze primair zijn ontworpen, namelijk het vervoeren, met enige mildheid te benaderen. Immers, zij gebruiken hun klassiekers niet in de eerste plaats voor een secundair doel, het poetsen en bewonderen, maar juist voor het primaire doel van de reeds eerder genoemde klassieke voertuigen. In wezen zijn ZIJ het die de klassiekers het meest tot hun recht laten komen, het meest waarderen, en het meest de terechte bewondering van velen oogsten, wanneer zij met hun oude barrel, hun klassieke maar o zo geliefde voertuig, door het land rijden, en bij menigeen een steek van weemoed naar die goede oude tijd teweeg brengen.
Een levende reclame voor uw FEHAC, lid of niet.
Harmony,
Hans
( zo, ik denk dat ik er weer ben )
Als ik er niet aan begin, weet ik ook niet of ik het af kan maken