Het ziet er naar uit dat het morgen een prachtige dag gaat worden voor een toerritje.
Ik wens de deelnemende deelnemers een fraaie, mooie en prettige rit toe. En als er iemand zo goed zo willen zijn om een heel klein verslagje op de site te zetten, dan kan ik, hoewel niet deelnemend, er later toch van genieten.

Veel plezier !

Harmony,
Hans.
( die een verjaardag gaat doen )

Prachtige dag gehad met mooi weer, mooie kilometers, mooie omgeving & mooie gezellige cx clubgenoten.
Dank jullie allen voor jullie gezelschap.

Gr.Jakob

Fijne dag, mooie opkomst en het was gezellig, jammer dat ik 30 km voor het einde moest afhaken. Toch te veel last van mijn rug. Maar zeker geen spijt. Toch een dikke 300km gereden. Iedereen bedankt voor de leuke dag. Gr..Tinus.

Maandag 13 maart was een mooie dag voor een motorritje. Ik was van plan om een rit voor de club uit te zetten en op de pc had ik die alvast gemaakt. De motor gestart, de route in de Garmin geladen en op pad. Lekker gereden want het was heerlijk rustig op die maandagmorgen en het zonnetje scheen!
Onderweg waren er een paar kleine dingetjes die ik of de Garmin niet snapten. Soms leg je op de pc een punt net te ver naast de weg en daar kan de Garmin dan heel raar van gaan doen. Even stoppen en een aantekening maken zodat ik thuis de route wat kon bijstellen. 's middags toen ik weer thuis was de verbeterpuntjes in de route aangepast en toen ik tevreden was een oproep op de site gezet om op 26 maart deze rit te rijden met een aantal CX-ers. In deze tijd van het jaar kan het zomaar mooi weer zijn, maar regen en wind en kou komen ook voor. De week voorafgaand aan de rit was nog niet zo geweldig, maar de voorspelling voor het weekend was wel erg goed! Op de maandag voorafgaand aan de rit nog even met de auto wat nagereden.
Zondag 26 maart om 10 uur zat ik op het terras van "de Roskam" in Achterveld. Het was fris en de zon liet zich nog niet zien. Marko arriveerde als eerste en kort daarna kwamen Tinus, Pjotter, Jacob en Arnold met zijn buurman aan. Van Coen ontving ik een appje dat ze onderweg waren en mogelijk ietsje later. De koffie smaakte best en de gesprekken gingen al snel over de al- dan niet startende CX-en of andere technische probleempjes. Coen, Lieke en Maria en Michael kwamen vlak voor 11 uur aangereden. De spiegel van Lieke's motor Merlijn bleek los te zitten en die was door "tovenaar" Michael weer vast gezet.
De koffie werd afgerekend en we gingen op pad. 10 motoren is best veel, zeker als je voorop rijdt, is het lastig te zien of de laatste mee komt. Maar het was nog vroeg, er was weinig verkeer en alles ging prima. In de buurt van Overberg zagen we steeds meer groepjes fietsers die natuurlijk ook van het voorspelde mooie weer willen genieten. Bij Amerongen gingen we de pont op richting Eck en Wiel. Ik hoorde ineens een knal achter mij en daar lag een blauwe CX op het dek en Arnold er half onder. Met vereende krachten werd de CX snel opgetild en de schade bekeken. Arnold had gelukkig niks. Zijn motor had wat "schaafwondjes" aan de topkoffer en zijn knipperlicht glaasje had de klap niet overleefd. Het peertje wel!
Na de pont was het nog een klein stukje naar de plek waar ik bedacht had om te stoppen voor de lunch. Het was inmiddels zonnig geworden en we konden zelfs buiten op het terras in de zon zitten. Het was alleen jammer dat het restaurant nog geen uitsmijters kon (wilde?) serveren. Volgende keer als ik wat uitzoek moet ik daar beter op letten.
Na de lunch weer verder op pad, een stukje door de Betuwe. Op enig moment is Tinus toen afgehaakt omdat hij last kreeg van zijn rug. Wij waren inmiddels bijna bij het pontje van Beusichem aangekomen. Alleen was daar net een belangrijk stukje weg opgebroken. Arnold had het onderweg al gezegd maar 2 weken geleden was er nog niks aan de hand. Toch maar proberen dacht ik. En ja, met wat voorzichtigheid moest het te doen zijn. Over rijd-platen en wat los zand lukte het om de hindernis toch te nemen. Coen mocht het 2 keer doen want dit stukje "cross country" ging Lieke net te ver.
Toen iedereen weer op "normaal" asfalt stond konden we verder. Weer een pont op. Dit keer geen vallende CX-en!
Na de pont de Lekdijk op en ook daar reden fietsers. Wielrenners eigenlijk. Ze maakten gebruik van de hele breedte van de dijk. Maar ik had geen zin om met 9 motoren achter die wielrenners te blijven hangen. Ik probeerde ze in te halen maar de heren verdomde het om aan de kant te gaan. Met veel getoeter van mijn kant lukte het toch om er voorbij te komen. Doordat ze weigerden aan de kant te gaan duurde mijn inhaal actie veel langer dan ik eerst had ingeschat. Gelukkig waren er weinig tegenliggers en kon ik ver vooruit kijken. Achter mij ging het minder goed want het duurde erg lang voor ik weer koplampen van motoren in mijn spiegel zag. De fietsers moesten nog 8 motoren langs laten gaan en hadden daar blijkbaar geen zin in. Wat daar precies gebeurde mag iemand anders vertellen!
Na dit incident was het nog een klein stukje naar het eindpunt, het terras van "de Kluis" in Doorn.
Het was een mooie rit en ik was blij met deelnemers die het ervoor over hadden om vanuit Linschoten, Ede, Veenendaal, Nuenen, Baflo en Pijnacker te komen om mee te rijden! Dank daarvoor.
Volgend jaar weer!
Marcel. (Hans, ik hoop dat je hier blij mee bent)

hopelijk krijg ik volgend jaar wel vrij ;)

niet alleen Hans is blij met verslagje ikke ook, hoop er volgende keer wel weer bij te zijn

Marcel schreef : Hans, ik hoop dat je hier blij mee bent
Heel blij, mijn dag is weer goed, zeker met het mooie weer van vandaag. En jullie hebben het ook goed gehad. Dat fiets gedoe hoor ik nog wel eens, denk ik.

Harmony,
Hans.
( heeft ook wel eens wat fiets-gedoe voor z'n motor )

Het was heel erg gezellig. Minpuntje: de pannekoeken waren te groot. Hoefde 's avonds geen eten meer Bedankt Marcel en alle anderen voor de leuke dag!

ten eerste; wielrenners zijn geen fietsers
ten tweede; ik ben blij na het lezen dat ik er niet bij was

groetjes werner (ik en wielrenners dat gaat niet samen)

ik reed als 7de in de rij van 10 motoren.
Was leuk om te zien

wielrenners ( of zijn het nou wielrijders ? ) reden 4 man/vrouw breed, oftewel wegbreed.
De motormannen moesten er maar aan voorbij zien te komen.
Met horten en stoten gingen er en aantal dit "gevecht" aan.
Op moment dat er een tegenligger of toeristische fietser ingehaald moest worden gingen de wielrenners/rijders, samen met de motoren als een harmonica in elkaar op naar een breedte van 2 fietsen.
Om na passeren weer breed uit te waaieren naar 4 fietsen breed, en de motorrijder maar weer proberen er langs te komen.
Over een traject van plm 1,5 km. zag ik ze meerdere keren heel erg hamonieus deze mooie vloeiende, in elkaar opgaande beweging maken, alsof het dikke vrienden waren
Tja daar heb ik ook van genoten, en was maar zo relaxt (wijs) om er gewoon lekker achter te blijven hangen.

Gr. Jakob