Wauw, weer een ervaring rijker. Vorig jaar was het mijn eerste keer dat ik naar Vechta ging. Vond de reis toen best lang. Nu ook nog wel, maar dat kwam omdat ik nu Angel heb. Zij is een witte 650E met zijspan. Zo hier en daar op enkele foto's te zien.
Angel heb ik nu net twee weken en omdat de kinderen zowiezo meegingen, konden we gelijk uitproberen of dat ook met 2 motoren ging. Ja dus. Het was pittig,de heenreis. De terugreis ging wat vlotter en ik krijg steeds meer en meer (ook de rotondes) onder de knie. Gelukkig hadden mijn mede-reizigers begrip voor dat wanneer ik dit keer in zijn 2 door de bocht ging, niet zo vlot ging, als op een solo.
Het weer was fantastisch en ook vond ik het onweer wel prachtig, tja dat er regen meekomt, moet je dan voor lief hebben. Stephanie, onze middelste, was wel heel erg bang, en die ging zich troosten zoeken bij mij naar Michael en later bij Coen. Het meest verrassende was ontbijt op bed. Zoals Coen al vertelde, volgende week is het vaderdag in Nederland, maar de kids wilden het in Vechta voor Coen vieren. Ok ik een pet met ze gekocht en ondertussen liepen ze met Grietje en Werner wat anders te bekokstoven. Ik werd vroeg wakker, doordat er al mensen heeeeel vroeg niet meer konden slapen, maar ik werd net zo hard om een uur of half 8 weer naar de tent gestuurd. Met goed resultaat!!!
Weer naar huis toe, tent nat in de zak, we konden het net niet droog krijgen. De reis ging vlot, wat ik eerder zei. Onderweg weer een verassing. Paps stond in Deventer op ons te wachten, om de laatste km weer mee terug te rijden.
Eenmaal bij Michael, even wat gegeten en toen echt naar huis. Robin vond het laaste stuk nog het mooist: mensen zwaaien en lachen, dat wij als een gezin op twee motoren reden. Hij vond die aandacht wel heel erg leuk (ik ook hoor)
Foto's heb ik niet, want anderen hebben die al gemaakt, maar ik verheug me nu al weer op volgend jaar. En de kids ook. Die hebben genoten, vooral met Roy. Die had ook aandacht genoeg van de meiden.
Lieke
(die alleen hoopt dat iedereen zijn foto's nog naar Frans willen sturen, zodat ze ook onder het kopje 'On the Road'->'Weer thuis' komen te staan. We willen natuurlijk altijd kunnen zien wat we de afgelopen jaren hebben meegemaakt.)
Het "(getrouwde) liefje van de Voorzitter" en in bezit van mijn rijdende steun en toeverlaat Merlijn, een grijze Silverwing, een CX500C (Groene Draeck II), en een stoere witte Deauville ( De Witte (Engel), oftewel Angel).