Zaterdag 11 April.
Het was een dag waar ik naar uitgekeken had, lekker met een aantal goede vrienden een dagje weg. De weersverwchtingen waren redelijk. De avond vatevoren nog eens op de diverse websites gekeken: 13grC en rond 12 en 14 uur een buitje van 0.8 en 0,2 mm neerslag. Geen vuiltje aan de lucht dus.
De Silverwing was niet rijdbaar vanwege een afgebroken radiateurstop. Dus dan maar op de BMW, dat is ook geen straf om op te rijden. Mitkah had dubbel pech. Stroomstoring met de Intruder en de koppeling van de BMW aan gort, dus geen motor. Om te zorgen dat Mitkah toch op de motor mee kon naar dit uitje hebben Auke en ik mijn CX500C uit de winterslaap gehaald. Iedereen blij!
Bij het vertrek zag het er donker en dreigend uit, niet echt een goed begin, maar de optimist in mij dacht: "het zal na Heerenveen wel veranderen". En het weer veranderde bij Heerenveen inderdaad. Boven Heerenveen begonnen de donkere, dreigende wolken hun lading te verliezen en in no time reden we door een dichte miezerregen met flinke windstoten. Vervelend, maar niet onoverkomelijk voor ons.
Op een grote tourfiets is regen uiteraard ook vervelend, maar je zit redelijk beschermd achter het kuipwerk dus je komt redelijk droog aan. Daar kwam Mitkah's probleem een beetje om de hoek kijken. Hij zat op een kale CX500C tegen de wind in te ploegen zonder beschermende kuip en handvatverwarming. Tot overmaat van ramp was hij 's morgens met een katerig hoofd ook nog eens in een spijkerbroek en kekke gympen vertrokken. Toen de dikste buien waren gaan liggen hebben we een tankstop gehouden en bak koffie gedaan zodat Mitkah zich enigszins kon opwarmen. Bij het vertrek hebben we uit solidariteit met Mitkah besloten om de handvatverwarming maar op 50% te zetten, zo zijn vrienden nu eenmaal! Gelukkig ging het daarna best lekker zonder regen, zodat we nog een beetje konden genieten van de laatste 40km naar Harderwijk.
We kwamen om 14uur aan en na het voorstelrondje en de warme Chocomel werd het tijd om eens te kijken wie er allemaal waren. Op een paar mensen na was de groep compleet. Op zich niet slecht als je bedenkt dat de helft van de groep in volcontinudiensten werkt. Er waren ook een paar nieuwe mensen die even kwamen buurten: LePensZeur kwam langs om kennis te maken en JiMi kwam ook zijn licht even opsteken. LePensZeur rijdt de hele trip mee als Challenger en JiMi rijdt vanaf Waldshut-Tiengen mee terug naar Nederland. Volgens eigen zeggen rijdt hij niet mee als Challenger, niet als SupportCrew, maar als CXvormig-aanhangsel. Ook HansV kwam nog even langs. HansV houdt nog de optie open om samen met JiMi het laatste stuk met ons mee te rijden. Jottum! had mede-CX'er Nick meegenomen naar de Meet&Greet.
De sfeer zat er meteen al goed in en voor ik het doorhad was het alweer zover dat de eersten weer huiswaarst gingen. WimVlis beet het spits af door in een bui van rukwinden en slagregens op de motor te stappen. ErikE en LePensZeur volgden al rap. HansV ging een minuutje of 10 later ook huiswaarts. Bij het uitzwaaien zag ik enige voorbijlopende motorrijders wat meewarig naar Hans' CX500 met Polaris kuip kijken. Inwendig moest ik erg lachen. Ik heb de Challenge van 2014 ook met een Polaris kuip gereden en die Polaris kuip biedt zoveel bescherming. Waarschijnlijk is Hans redelijk droog thuisgekomen, met droog schoeisel. De supersportmannen die meewarig keken zijn bij het uitrijden van Harderwijk hoogstwaarschijnlijk natter geworden dan Hans toen hij thuis van de motor afstapte.
Rond 16:15uur zijn we weer huiswaarts gekeerd. De resterende mannen stapten op: Auke, Klaas, Mitkah en ik gingen weer richting Leeuwarden en Jottum! en Nick richting Noord-Holland. We reden nog een stukje samen op en plots stonden we weer stil. Mitkah bleef langs de kant van de weg staan. Gelukkig was het euvel snel gevonden. De benzinekraan moest op reserve worden gezet. Nick en Jottum! reden ons na dit voorval luid toeterend voorbij, hevig met armen en benen zwaaiend. De regen gutste weer flink naar beneden. Tijd voor een vette hap in Lelystad!! Het laatste stuk van lelystad naar Joure ging nog met af en toe een bui en wind. Bij Joure nog ff gestopt om de verkleumde Mitkah de kans te geven om zich op te warmen. Schoenen en handschoenen doorweekt, soppende sokken. Er bleef hem niks bespaard. En inventief als hij is stond hij op het toilet zijn sokken en handschoenen te drogen in de electrische handendroger.
De laatste kilometers gingen lekker. Een waterig zonnetje verscheen tussen de wolken en bij Heerenveen reden we onder een strakblauwe lucht vol in de zonneschijn. Heerlijk. Het was een mooie dag, de eerste dag dat we weer eens met elkaar onderweg waren op 2 wielen. We hebben veel gelachen, mooi stukje motor gereden, het hele scala van weersomstandigheden voorbij zien komen en weer nieuwe mensen leren kennen.
Wat wil een mens nog meer?
Wie later remt is langer snel!